Nie mnie decydować, kto w historii Ryk najbardziej zasłużył się naszemu miastu. Trudno się nie zgodzić z tym, że w okresie międzywojennym, kiedy prąd elektryczny był jeszcze rzadkością, wprowadzenie do Ryk tego wynalazku, a tym samym polepszenie warunków życia mieszkańców, było jednym z ważniejszych historycznych wydarzeń miasta i zasługuje na upamiętnienie inicjatorów tego przedsięwzięcia. Oczywiście, była to rodzina Skalskich. Do tej pory w żaden sposób nasze miasto się jej nie odwdzięczyło. I na pewno, gdyby nie wielkimi literami wypisane wysoko na murowanym młynie nazwisko właściciela, nikt by o tej rodzinie nie wiedział.

    Sam młyn, pobudowany przez p. Władysława SKALSKIEGO to pamiątka przedwojennego, polskiego młynarskiego rzemiosła. To cenny zabytek w skali europejskiej a może i światowej. Teraz jest własnością prywatną i stan jego na pewno już się zmienił. W roku 1975 był jeszcze zapisany w katalogu zabytków architektury przemysłowej.

   Do kompleksu młyna należy także i stojący obok drewniany dom. Pierwotnie  planowany jako mieszkanie dla młynarza, bo dla samej rodziny Skalskich, która przeprowadzić się miała z Ryczy koło Nowodworu do Ryk, miał być zbudowany nowoczesny dom mieszkalny na działce naprzeciwko młyna. Stało się inaczej i Skalscy zamieszkali w domu młynarza.
    Dzięki bogatym stosunkom towarzyskim, jakie utrzymywali przed wojną synowie Władysława SKALSKIEGO, dom często odwiedzały elity z bliskich garnizonów. Bywał tam dowódca dęblińskiej Szkoły Podchorążych Lotnictwa  płk pilot Jerzy GRABIŃSKI  a pisarz pilot Janusz Meissner, który uważał Mieczysława SKALSKIEGO za „zacnego przyjaciela”, przyjeżdżał wielokrotnie na polowania do Ryk. Swoje wizyty u Skalskich uwiecznił w wielu opowiadaniach. Podobno był tam i Stanisław SKALSKI, chociaż nie był z rycką rodziną spokrewniony.
    Po upadku ludowo-socjalistycznego systemu w 1989 roku młyn został zwrócony rodzinie Skalskich
 i jeszcze przez jakiś czas był czynny. Dom rodzina  sprzedała wspólnocie religijnej Świadków Jehowy, która dokonała pewnych zmian w jego urządzeniu. Rozebrana została ściana między kuchnią i salonem,
w wyniku czego powstała duża sala zwana salą Królestwa Niebieskiego. Wspólnota po kilku latach
w ramach zamiany oddała  dom Skalskich, a otrzymała od gminy plac po rodzeństwie Celińskich na ulicy Piaskowej.

    Nie wiem, w jakim celu Gmina zdecydowała się zostać właścicielem domu młynarza?  Słyszałem, że planowano tam urządzenie czegoś w rodzaju izby tradycji, a także siedziby Towarzystwa Przyjaciół Ryk. Jeżeli to prawda, to lepszego miejsca na takie przeznaczenie wyobrazić sobie nie było można. Taki pomysł na pewno spotkałby się z entuzjastycznym przyjęciem mieszkańców Ryk. Pomysłu do tej pory nie zrealizowano, a zabytkowy obiekt, niestety, niszczeje... Jeszcze nie jest w tak złym stanie, aby machnąć na niego ręką. Podobno podłączony jest tam prąd i woda. Otwarte, porozbijane okna....wszędzie kupa śmieci
 i butelek... Każdy ma do tego pamiątkowego obiektu „wstęp wolny”.

   Przebywałem w tym domu przed kilkudziesięciu laty. Wchodziło się do tego czarującego, pachnącego
   minioną już epoką domu przez werandę, na której bardzo często wypoczywały myśliwskie psy.

. 
 Z korytarza schody do dwóch pokoi na górze.                                                    Biuro od środka
Drzwi na wprost prowadziły do biura, gdzie na stylowym