Nie mnie decydować, kto w historii Ryk najbardziej zasłużył się naszemu miastu .Ale trudno się nie zgodzić z tym,że w okresie międzywojennym,kiedy prąd elektryczny był jeszcze rzadkością,wprowadzenie do Ryk tego wynalazku,a tym samym polepszenie warunków życia mieszkańców,było jednym z ważnieszych historycznych wydarzeń miasta i zasługuje na upamiętnienie inicjatorów tego przedsięwzięcia.Oczywiście,była to rodzina Skalskich.Do tej pory w żaden sposób nasze miasto się jej nie odwdzięczyło.I na pewno gdyby nie wielkimi literami wypisane wysoko na murowanym młynie nazwisko właściciela,nikt by o tej rodzinie nie wiedział.

Sam młyn,pobudowany przez p.Władysława SKALSKIEGO to pamiątka przedwojennego,polskiego młynarskiego rzemiosła.To cenny zabytek w skali europejskiej a może i światowej.Teraz jest własnością prywatną i stan jego na pewno już się zmienił.W roku 1975 był jeszcze zapisany w katalogu zabytków architektury przemysłowej.

   Do kompleksu młyna należy także i stojący obok drewniany dom.Pierwotnie  planowany jako mieszkanie dla młynarza,bo dla samej rodziny Skalskich,która przeprowadzić się miała z Ryczy koło Nowodworu do Ryk,miał być zbudowany nowoczesny dom mieszkalny na działce naprzeciwko młyna.Stało się inaczej i Skalscy zamieszkali w domu młynarza.
Dzięki bogatym stosunkom towarzyskim,jakie utrzymywali przed wojną synowie Władysława SKALSKIEGO, dom często odwiedzały elity z bliskich garnizonów. Bywał tam dowódca dęblińskiej Szkoły Podchorążych Lotnictwa  płk pilot Jerzy GRABIŃSKI  a pisarz pilot Janusz Meissner,który uważał Mieczysława SKALSKIEGO za „zacnego przyjaciela”,przyjeżdżał wielokrotnie na polowania do Ryk.Swoje wizyty u Skalskich uwiecznił w wielu opowiadaniach.Podobno był tam i Stanisław SKALSKI,chociaż nie był z rycką rodziną spokrewniony.
    Po upadku ludowo-socjalistycznego systemu w 1989 roku młyn został zwrócony rodzinie Skalskich i jeszcze przez jakiś czas był czynny.Dom rodzina  sprzedała wspólnocie religijnej Świadków Jehowy, która dokonała pewnych zmian w jego urządzeniu.Rozebrana została ściana między kuchnią i salonem ,w wyniku czego powstała duża sala zwana salą Królestwa Niebieskiego.Wspólnota po kilku latach w ramach zamiany oddała  dom Skalskich,a otrzymała od gminy plac po rodzeństwie Celińskich na ulicy Piaskowej.

    Nie wiem,w jakim celu Gmina zdecydowała się zostać właścicielem domu młymarza?  Słyszałem,że planowano tam urządzenie czegoś w rodzaju izby tradycji,a także siedziby Towarzystwa Przyjaciół Ryk.Jeżeli to prawda,to lepszego miejsca na takie przeznaczenie wyobrazić sobie nie było można.Taki pomysł na pewno spotkałby się z entuzjastycznym przyjęciem mieszkańców Ryk.Ale....pomysłu do tej pory nie zrealizowano,a zabytkowy obiekt,niestety,niszczeje...Ale jeszcze nie jest w tak złym stanie,aby machnąć na niego ręką.Podobno podłączny jest tam prąd i woda.Otwarte,porozbijane okna....wszędzie kupa śmieci i butelek...Każdy ma do tego pamiątkowego obiektu „wstęp wolny”.

   Przebywałem w tym domu przed kilkudziesięciu laty.Wchodziło się do tego czarującego,pachnącego
   minioną już epoką domu przez werandę,na której bardzo często wypoczywały myśliwskie psy.

. 
 Z korytarza schody do dwóch pokoi na górze.                                                    Biuro od środka
Drzwi na wprost prowadziły do biura,gdzie na stylowym