Władysław  ŚLIWIŃSKI  pilot Dywizjonu 303 i autor zestrzelenia dwusetnego samolotu nieprzyjaciela powrócił do ojczyzny w 1947 roku.
3 czerwca 1948 roku ŚLIWIŃSKI został aresztowany przez służby bezpieczeństwa jako podejrzany
o szpiegostwo dla angielskiego wywiadu. Przed sądem zeznał, że istotnie dostarczał do Anglii informacje
 o Ludowym Wojsku Polskim, Armii Czerwonej, stanie dróg, mostów, kolei itp. Do współpracy udało mu się wcześniej zwerbować byłych żołnierzy „Orlika” a mieszkających wtedy w Warszawie: Wacława KUCHNIA „Spokojnego” i Tadeusza OSIŃSKIEGO „Teka”.
4 czerwca 1948 roku aresztowano asa myśliwskiego Stanisława SKALSKIEGO. Oskarżono go o współpracę szpiegowską w siatce ze Śliwińskim i oczywiście „Spokojnym”.
8 czerwca 1948 na Placu Mirowskim w Warszawie, w domu otoczonym przez UB.MO i KBW popełnił samobójstwo przyjaciel i najbliższy oficer „Orlika” por. Wacław KUCHNIO, „Spokojny” z Ryk. 
     Podczas przedłużanego aresztu tymczasowego były stosowane wobec Stanisława SKALSKIEGO szczególne metody śledcze:
„Było ich czterech czy pięciu. Był HUMER, SERKOWSKI – prawa ręka RÓŻAŃSKIEGO, MIDRO - oficer śledczy i ”Poniatowski” (...) Bili mnie różnymi pałkami. Po nerkach, nogach, w górę w dół. Krew się lała.”
„Sądził mnie mjr WIDAJ. Do niczego w śledztwie, jak i na rozprawie się nie przyznałem. Jedyny świadek, jakiego wezwano - Władysław ŚLIWIŃSKI - też zaprzeczył, abym przekazywał mu jakieś wiadomości lub orientował się w jego szpiegowskiej działalności...".
Mimo to WIDAJ zawyrokował: "Sąd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej uznaje Stanisława SKALSKIEGO, byłego majora WP, za winnego działalności szpiegowskiej na rzecz Anglii i St. Zjednoczonych i za to skazuje go na - karę śmierci...".*

W wolnej Polsce, Instytut Pamięci Narodowej chciał postawić przed sądem sędziego, ale okazało się, że mjr WIDAJ jest..... chory. Może chrypka?
A więc jednak ŚLIWIŃSKI, SKALSKI, KUCHNIO i ożeniony w Rykach brutalny ubek....