Moim punktem urodzenia są Ryki. Tutaj chodziłem do przedszkola, do szkoły podstawowej. 
A w tamtych latach było to czyste, urocze miasteczko wśród zieleni, stawów i kwitnących łąk.
    Ryki nigdy nie były pępkiem świata, ale zawsze ocierały się o wielką historię. A to chyba dzięki  szosie Warszawa –Lublin. Po szosie, czy może najpierw, po trakcie, (nota bene od Ryk po Kurów wytyczonym przez ojca Oskara Kolberga) przemieszczały się wojska rosyjskie, austriackie, niemieckie, polscy powstańcy. Po szosie cofało się Wojsko Polskie w 1939 roku, maszerował Wehrmacht, biegali partyzanci, a w końcu pod obstrzałem niemieckich samolotów maszerowała odważnie naprzód Armia Czerwona...