„ Orlik” ,jeden z najwybitniejszych dowódców lubelskiego podziemia niepodległościowego zginął
24 czerwca 1946 roku. Wracając wraz z żołnierzami ochrony osobistej z odprawy dowództwa Inspektoratu WiN Puławy zatrzymał się we wsi Piotrówek niedaleko Ryk, aby podkuć konia. Kowal MARASZEK przez swojego syna  powiadomił posterunek MO w pobliskim Trojanowie. Ranny „Orlik“ nie chcąc się dostać
w łapy komunistyczne, popełnił samobójstwo. 
   Jak bardzo cenili „Orlika“ sami komuniści świadczy fakt, że za jego śmierć posypały się odznaczenia:
- sześciu funkcjonariuszy i żołnierzy biorących udział w akcji otrzymało Krzyże Grunwaldu III klasy,
- pięciu - Krzyże Virtuti Militari V klasy
- siedmiu pozostałych - Krzyże Walecznych.

    A jak same Ryki cenią sobie swojego bohatera?  W powiecie wciąż panuje przed nim wielki strach.
 “Orlik“ jest ciągle niewygodnym tematem dla władz. Notable i miejscowi komisarze ekscytują się
i "kibicują" raczej komunistycznemu podziemiu i MO. Nie znając dobrze historii miasta, przeciwstawiają „Orlika” na przykład  przedwojennym złodziejom kradnącym z bronią w ręku ryby z miejscowych stawów
i nie wahającym się nawet zastrzelić pilnujacego stróża. To oni potem zostali funkcjonariuszami nowego ustroju, utrwalającymi władzę tzw. “ludową“. I chyba właśnie respekt i sympatia dla takich to typów nie pozwala władzom powiatu akceptować wszystkiego, co związane jest z upamiętnieniem „Orlika”.

   Oprócz  tablicy w kościele Marian Bernaciak nie doczekał się żadnego innego uhonorowania w swoim mieście. Na pomniku AK  przy ulicy Warszawskiej, gdzie kiedyś stał dom Żyda Naja, nie ma o dowódcy ani słowa. Należy jednak wierzyć, że to miejsce doczeka się rewitalizacji i "Orlik" wraz ze swoimi żołnierzami będzie imiennie uwieczniony.

Może tak będzie kiedyś wyglądało miejsce wokół pomnika: