
Bal
karnawałowy w Sobieszynie na Brzozowej. Pierwsza z prawej Zofia SKWARKÓWNA. Na podłodze siedzi w środku
Natalia OLEJNICKA. Wyżej w mundurze, jej przyszły mąż Henryk PIĄTKOWSKI.
Awansowany do stopnia ppor. sł. st. piechoty 15 sierpnia 1931 z przydziałem do 15 pp w Dęblinie na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia
por. sł. st. awansowany 1 stycznia 1934. W 1935 roku zostaje przeniesiony do Korpusu
Ochrony Pogranicza i przydzielony do Batalionu KOP w Derdekałach
pow.
Krzemieniec woj. wołyńskie na stanowisko d-cy plutonu w kompanii granicznej, następnie
d-ca kompanii. Następnie przeniesiony do 8 pp Leg. na stanowisko d-cy plutonu
łączności. W 1938 ukończył kurs dla oficerów w zakresie broni maszynowej i
przeniesiony do 8 pp Leg. w Lublinie na stanowisko
d-cy kompanii CKM. W
kampanii wrześniowej 1939 d-ca 2 kompanii CKM w II baonie 8 pp Leg. Walczył z
wrogiem na szlaku bojowym pułku pod Iłżą 8-9 września 1939 oraz 23 pażdziernika 1939 pod
Tarnawatką na Lubelszczyźnie. Unika niewoli niemieckiej i w pażdzierniku 1939 powraca do
rodzinnych Ryk, gdzie początkowo ukrywa się przed aresztowaniem.
W 1940 podejmuje działalność konspiracyjną w szeregach ZWZ. Do lutego1940 d-ca
Placówki ZWZ Ryki potem od lutego 1941 k-dt Rejonu VIII / Ryki – Ułęż - Sobieszów,
/ który organizacyjnie do czerwca 1942 wchodził w skład Obwodu ZWZ/AK Garwolin, a od czerwca 1942 został przyłączony jako rejon IV
w Podobwodzie „A” Obwodu AK Puławy. Po
wejściu wojsk sowieckich na teren obwodu pozostaje nadal
w konspiracji.
Jednocześnie do pażdziernika 1944 zastępca komendanta Podobwodu „A” kpt./mjr sł. st.
piech. Piotra IGNACIAKA „Sawa”. Od listopada 1944 pełni funkcję komendanta
Podobwodu „A”. Awansowany do stopnia kpt. sł. st. 11 listopada 1943. Po rozwiązaniu w styczniu1945 Armii Krajowej działa w konspiracji poakowskiej ROAK. Na początku kwietnia 1945 zostaje mianowany komendantem Obwodu ROAK/DSZ Puławy. Funkcję sprawuje do sierpnia 1945. Dzięki jego aktywnej i umiejętnej pracy organizacyjnej obwód funkcjonował
sprawnie.
Był awansowany do stopnia majora sł. st. Rozkazem Delegata Sił
Zbrojnych na Kraj nr 319
z 1 czerwca 1945 płk – dypl. J. RZEPECKIEGO „Wojnar” . W
tym okresie czasu oficjalnie był zatrudniony jako rachmistrz - odbiorca w
cukrowni Garbów pow. Puławy. Po utworzeniu we wrześniu 1945 Zrzeszenia WiN działa w strukturach tej
organizacji na stanowisku Prezesa /komendanta/ Obwodu WiN Puławy krypt. „Pułtusk
II”, który wchodzi w skład Inspektoratu Rejonowego WiN Puławy – Okręg WiN
Lublin.
W
obwodzie prowadzono głównie działalność wywiadowczą, propagandową oraz
dywersyjną. Do jesieni 1946 obwód WiN Puławy należał do najlepiej
zorganizowanych w okręgu lubelskim. Do jesieni 1946 miał pełna obsadę w
rejonach i placówkach terenowych oraz najbardziej rozwiniętą sieć dywersji.
W
wyniku prowadzonego rozpracowania agenturalnego przez funkcjonariuszy PUBP
Puławy zostaje zdekonspirowany i 14 października 1946 zatrzymany w Garbowie przez
funkcjonariuszy PUBP Puławy. Początkowo przetrzymywany i przesłuchiwany w Puławach
potem przewieziony do aresztu WUBP
w Lublinie, gdzie był przesłuchiwany przez
oficera śledczego WUBP Lublin Feliksa ZAWADZKIEGO pod osobistym nadzorem szefa
urzędu mjr Jana TATAJA. Postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego
aresztowania zostało wydane z datą 24 luty1947 przez WPR Lublin. Podczas
śledztwa
w celu wymuszenia zeznań był poddawany torturom i biciu.
"Przez półtora roku trzymali mnie w
śledztwie na Zamku w Lublinie. Bili strasznie. I bez przerwy pytali o naszych ludzi "
Wyrokiem
WSR Lublin z dnia 16 czerwca 1947, sygn. akt Sr. 624/47 został skazany na karę 12 lat
więzienia z art. 86§ 2 KKWP, art. 117 , KKWP oraz art. 191 kk a przy
zastosowaniu amnestii na łączną karę 9 lat więzienia oraz kary dodatkowe
pozbawienia praw obywatelskich, publicznych i honorowych
na lat 5, konfiskatę
mienia na rzecz skarbu Państwa. Po procesie więziony na Zamku Lubelskim, skąd
go przewieziono do Centralnego Więzienia Karnego w Rawiczu, gdzie został
osadzony 19 lutego 1948. Początek wykonania kary 14 października 1946 – upływ kary 14 października 1955.
Jako działacz niepodległościowy był szykanowany przez personel więzienny.
Zaliczony do grupy więźniów antypaństwowych „A” odbywał karę w najgorszych
warunkach.
" Jako
starszy celi składałem przy każdym apelu porannym meldunek
oddziałowemu. Według określonej formuły. Mianowicie tak: Panie oddziałowy! Melduje
bandyta Piątkowski. Stan pięciu bandytów. Wszyscy obecni" - opowiadał w
ostatniej rozmowie z "Lisem"(Zygmuntem KULTYSEM )
W dniu 15 stycznia 1953 zostaje z CWK w Rawiczu wywieziony do więzienia w Strzelcach
Opolskich. Następnie przebywał w OPW Bytom i Chorzów. Zwolniony z
więzienia 14 X 1955 po odbyciu całej orzeczonej przez WSR Lublin kary 9 lat
więzienia. Po powrocie do Ryk i podleczeniu zdrowia nie mógł znaleźć pracy.
Początkowo pracuje dorywczo. Dopiero po 1956 udało mu się podjąć pracę zawodową
w jednym z zakładów na terenie Ryk. Do 1960 był objęty przez SB kontrolą operacyjną.
W
1989 należał do inicjatorów i organizatorów Stowarzyszenia Żołnierzy AK.
Mieszkał przy ul. Swatowskiej 38 w Rykach. W 1990 na wniosek ŚZŻAK został
rozkazem personalnym MON awansowany do stopnia mjr w st. sp. / stopień
zweryfikowany z 1 VI 1945/.
Na pewno jedno z ostatnich zdjęć "Kotliny", Henryka PIĄTKOWSKIEGO, a dla nas, mieszkańców Ryk - "Wujka"
Ciężko
chory w 1991 przebywał w jednym z warszawskich szpitali na Ochocie, gdzie zmarł
07 listopada1991. Uroczysty pogrzeb z udziałem pocztów sztandarowych z Puław, Ryk
oraz innych odbył się 13 listopada 1991 na cmentarzu w Rykach. Pożegnany przez
przyjaciół i liczne grono b. żołnierzy konspiracji niepodległościowej. Odznaczony; SKZ
z M, KAK.