Urodzony 11 II 1907 w Rykach pow. Puławy, syn Piotra i Aleksandry z d. Makulec. Po ukończeniu szkoły powszechnej, uczęszczał do gimnazjum Humanistycznego w Łukowie, gdzie w 1928 zdaje maturę. Powołany w1928 do odbycia służby wojskowej zostaje skierowany do Baonu Podch. Rez. Piechoty Nr 9 w Berezie Kartuskiej, a potem od IX 1929 do VIII 1931 kształci się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Maz.-Komorowie. Awansowany do stopnia ppor. sł. st. piechoty 15 VIII 1931 z przydziałem do 15 pp w Dęblinie na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. sł. st. awansowany 1 I 1934. W 1935 zostaje przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza i przydzielony do Batalionu KOP w Derdekałach pow. Krzemieniec woj. wołyńskie na stanowisko d-cy plutonu w kompanii granicznej, następnie d-ca kompanii. Następnie przeniesiony do 8 pp Leg. na stanowisko d-cy plutonu łączności. W 1938 ukończył kurs dla oficerów w zakresie broni maszynowej i przeniesiony do 8 pp Leg. w Lublinie na stanowisko d-cy kompanii CKM. W kampanii wrześniowej 1939 d-ca 2 kompanii CKM w II baonie 8 pp Leg. Walczył z wrogiem na szlaku bojowym pułku pod Iłżą 8-9 IX 1939 oraz 23 IX 1939 pod Tarnawatką na Lubelszczyźnie. Unika niewoli niemieckiej i w X 1939 powraca do rodzinnych Ryk, gdzie początkowo ukrywa się przed aresztowaniem.

W II 1940 podejmuje działalność konspiracyjną w szeregach ZWZ. Do II 1940 d-ca Placówki ZWZ Ryki potem od II 1941 k-dt Rejonu VIII / Ryki – Ułęż - Sobieszów, / który organizacyjnie do VI 1942 wchodził w skład Obwodu ZWZ/AK Garwolin, a od VI 1942 został przyłączony jako rejon IV w Podobwodzie „A” Obwodu AK Puławy. Po wejściu wojsk sowieckich na teren obwodu pozostaje nadal w konspiracji. Jednocześnie do X 1944 zastępca komendanta Podobwodu „A” kpt./mjr sł. st. piech. Piotra Ignacaka ps. „Sawa”. Od XI 1944 pełni funkcję komendanta Podobwodu „A”. Awansowany do stopnia kpt. sł. st. 11 XI 1943. Po rozwiązaniu w I 1945 Armii Krajowej działa w konspiracji poakowskiej ROAK. Na początku IV 1945 zostaje mianowany k-dtem Obwodu ROAK/DSZ Puławy. Funkcję sprawuje do VIII 1945. Dzięki jego aktywnej i umiejętnej pracy organizacyjnej obwód funkcjonował sprawnie. Był awansowany do stopnia majrora sł. st. Rozkazem Delegata Sił Zbrojnych na Kraj nr 319 z 1 VI 1945 płk – dypl. J. Rzepeckiego „Wojnar”
W tym okresie czasu oficjalnie był zatrudniony jako rachmistrz-odbiorca w cukrowni Garbów pow. Puławy.

Po utworzeniu we wrześniu 1945 Zrzeszenia WiN działa w strukturach tej organizacji na stanowisku Prezesa /k-dta/ Obwodu WiN Puławy krypt. „Pułtusk II”, który wchodzi w skład Inspektoratu Rejonowego WiN Puławy – Okręg WiN Lublin. 

W obwodzie prowadzono głównie działalność wywiadowczą, propagandową oraz dywersyjną. Do jesieni 1946 obwód WiN Puławy należał do najlepiej zorganizowanych w okręgu lubelskim. Do jesieni 1946 miał pełna obsadę w rejonach i placówkach terenowych oraz najbardziej rozwiniętą sieć dywersji.

W wyniku prowadzonego rozpracowania agenturalnego przez funkcjonariuszy PUBP Puławy zostaje zdekonspirowany i 14 X 1946 zatrzymany w Garbowie przez funkcjonariuszy PUBP Puławy. Początkowo przetrzymywany i przesłuchiwany w Puławach potem przewieziony do aresztu WUBP w Lublinie, gdzie był przesłuchiwany przez oficera śledczego WUBP Lublin Feliksa Zawadzkiego pod osobistym nadzorem szefa urzędu mjr Jana Tataja. Postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania zostało wydane z datą 24 II 1947 przez WPR Lublin. Podczas śledztwa w celu wymuszenia zeznań był poddawany torturom i biciu.

 "Przez półtora roku trzymali mnie w śledztwie na Zamku w Lublinie.Bili         strasznie.I bez przerwy pytali o naszych ludzi "

 Wyrokiem WSR Lublin z dnia 16 VI 1947, syg. akt Sr. 624/47 został skazany na karę 12 lat więzienia z art. 86§ 2 KKWP, art. 117 , KKWP oraz art. 191 kk a przy zastosowaniu amnestii na łączną karę 9 lat więzienia oraz kary dodatkowe pozbawienia praw obywatelskich, publicznych i honorowych na lat 5, konfiskatę mienia na rzecz skarbu Państwa. Po procesie więziony na Zamku Lubelskim, skąd go przewieziono do Centralnego Więzienia Karnego w Rawiczu, gdzie został osadzony 19 II 1948. Początek wykonania kary 14 X 1946 – upływ kary 14 X 1955. Jako działacz niepodległościowy był szykanowany przez personel więzienny. Zaliczony do grupy więźniów antypaństwowych „A” odbywał karę w najgorszych warunkach.
              " Jako starszy celi składałem przy każdym apelu porannym meldunek oddziałowemu.Według określonej formuły.Mianowicie tak:Panie oddziałowy!Melduje bandyta Piątkowski.Stan pięciu bandytów.Wszyscy obecni" - opowiadał w ostatniej rozmowie z "Lisem"(Zygmuntem Kultysem)

W dniu 15 I 1953 zostaje z CWK w Rawiczu wywieziony do więzienia w Strzelcach Opolskich. Następnie przebywał w OPW Bytom i Chorzów. Zwolniony z więzienia 14 X 1955 po odbyciu całej orzeczonej przez WSR Lublin kary 9 lat więzienia. Po powrocie do Ryk i podleczeniu zdrowia nie mógł znaleźć pracy. Początkowo pracuje dorywczo. Dopiero po 1956 udało mu się podjąć pracę zawodową w jednym z zakładów na terenie Ryk.
Do 1960 był objęty przez SB kontrolą operacyjną.  
W 1989 należał do inicjatorów i organizatorów Stowarzyszenia Żołnierzy AK. Mieszkał przy ul.Swatowskiej 38 w Rykach. W 1990 na wniosek ŚZŻAK został rozkazem personalnym MON awansowany do stopnia mjr w st. sp. / stopień zweryfikowany z 1 VI 1945/.

Ciężko chory w 1991 przebywał w jednym z warszawskich szpitali na Ochocie, gdzie zmarł 07.XI.1991. Uroczysty pogrzeb z udziałem pocztów sztandarowych z Puław, Ryk oraz innych odbył się 13 XI 1991 na cmentarzu w Rykach. Pożegnany przez przyjaciół i liczne grono b. żołnierzy konspiracji niepodległościowej.
Odznaczony; SKZ z M, KAK.
Od 1937 był żonaty z Natalią z d. Olejnicka z zawodu nauczycielka. Z tego związku miał : córkę Bogdanę /1938/ i syna Janusza /1940/

(zródło internet)