 Józef WALCZAK 1899 - 1944  Urodził się w folwarku w Rykach 31 grudnia 1899 roku jako syn Marianny z domu MAKOWSKIEJ , córki Ignacego i Marianny z domu ŁUKASIK i Adama Walczaków. W 1918 roku został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w Rykach i odwoził zdobytą broń do Dęblina, którą następnie uzbrojono kompanie POW. W listopadzie 1918 roku zgłosił się do Obozu Ćwiczebnego w Nowej Jabłonnej (później zmienionej na Legionowo), gdzie głównie z ochotników POW formowano regularne bataliony piechoty. W marcu 1919 roku z II batalionu Jabłonna zorganizowano kadrę 6 Pułku Piechoty a w miesiąc później (Wielkanoc) pułk ten brał już udział w walkach o Wilno. 
 Rok 1920.Nad pasem krzyż za zdobycie Wilna, ustanowiony przez gen. Rydza-Śmigłego za udział w wyzwoleniu Wilna od bolszewików w 1919 roku. Józef
WALCZAK uczestniczył w całej kampanii przeciw bolszewickiej w latach 1918-1921. Zawieszenie
broni zastało go pod Gródkiem Siemkowskim.  Antokol
1938.Kadra 6 Pułku Legionów Siedzą od lewej:st.sierż Marcin FILIPIAK,chor. Władysław CIEŚLA, mjr.Leopold JAKSA, st.sierż.Alfred MIKE, st.sierż.Franciszek GÓRKA, chor.Józef WALCZAK. Antokol 1938. chor.Józef WALCZAK. Stoja od lewej: sierż.Stanisław TOMASZEWICZ, kpr.Adam MARCHEWKA, kpr.Adolf GRZESIUŁA, sierż.Tadeusz PARASKIEWICZ, st.sierż.Bolesław GAWILICKI. 6 Pułk Piechoty Legionów wziął udział w dramatycznych
wydarzeniach 1926 roku. Na wezwanie marszałka Piłsudskiego pułk wyruszył z Wilna
do Warszawy ale do stolicy przybył już kiedy walki się skończyły. Przywiązanie
pułku do osoby marszałka znalazło swój wyraz przez nadanie mu w 1938 roku nazwy : ”6 Pułk Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego”.  Na obozie
wojskowym nad jeziorem Narocz dn.8.VIII.1939
r. sierpnia 1939 roku rozpoczęła się mobilizacja i pułk wyruszył na front 29 sierpnia. W czasie działań wojennych wchodził w skład Grupy Operacyjnej "Wyszków". Walczył pod Wyszkowem, Kałuszynem, Stoczkiem. Ostatnie boje stoczył w rejonie Tarnawatki i Antoniówki. Tam też wraz z innymi jednostkami skapitulował. Żołnierze dostali się do niewoli. Chor.WALCZAKOWI udało się wkrótce zbiec i przedostać się do Wilna. W latach 1941-1944 był w szeregach ZWZ a następnie w AK na wileńszczyźnie.
Chor. Józef WALCZAK zmarł po operacji w szpitalu na Antokolu 28 stycznia 1944 roku. Pochowany jest na antokolskim cmentarzu wojskowym w kwaterze nr 12 żołnierzy polskich. 
Po zakończeniu wojny, w maju 1945 roku jego żona Stanisława z dwiema córkami przyjechały jako repatriantki do Polski. Syn Zygmunt nie wrócił jeszcze z wojny. Jakiś czas przebywały w Etapowym Punkcie Repatriacyjnym w Tomaszowie Mazowieckim. Następnie, dzięki pomocy rodziny z Ryk osiedliły się na stałe W 2004 roku chor. Józef WALCZAK decyzja Prezydenta został pośmiertnie awansowany do stopnia podporucznika rezerwy Wojska Polskiego.  " Przechodniu,powiedz Polsce,tu leżym,jej syny,prawom jej posłuszni do ostatniej godziny". Tradycja walki o wolność
ojczyzny przechodzi z ojca na syna. Syn Zygmunt służył w II Samodzielnym
Batalionie Łączności przy II Armii WP i brał udział w walkach o Berlin. Po
wojnie zamieszkał w Warszawie gdzie zmarł 5 maja 2014 roku. Jako porucznik rezerwy
pochowany był z honorami wojskowymi  O wielkich zasługach i poświęceniu w walce o wyzwolenie Ojczyzny świadczą przyznane ojcu i synowi odznaczenia:   Odznaczenia ojca ppor.rez. Jozefa WALCZAKA i syna por.rez. Zygmunta WALCZAKA Serdecznie dziękuję wnukom Józefa WALCZAKA:p.Włodzimierzowi WALCZAKOWI za udostępnienie
|
 |
|