Ulica Warszawska w roku 1940

     Ulica Warszawska z żadną inna ulicą się w tym miejscu jeszcze nie krzyżowała.  Gdzie
ul. Słowackiego – były dworskie pola uprawne a ul. Kościuszki była polną , piaszczystą drogą biegnącą do ul. Szkolnej. Ulicą pierwsza jedzie chyba dorożka, a potem kilka furmanek. Widok, którego już nigdy nie zobaczymy. 
    Po prawej stronie zdjęcia widać tylko róg domu z czerwonej cegły, w którym jeszcze po wojnie była lecznica dla zwierząt. Za lecznicą w podwórku była rozlewnia  wód gazowych. Na chodniku widoczna zasypana studnia. Po przeciwległej stronie, gdzie dzisiaj sklepy, otwarto pod koniec lat czterdziestych przedszkole. Z podwórka przedszkola, spod wielkich kasztanów, powieszeni na siatce ogrodzenia, przyglądaliśmy się wszystkim „zabiegom“ weterynaryjnym przeprowadzanym przez  doktora BABIKA.
    Na zdjęciu park ogrodzony jest już siatką. A wcześniej majątek rycki  wraz z parkiem był ogrodzony płotem z pomalowanych wapnem, białych sztachet. Był to na pewno zwyczaj jeszcze z czasów ministra spraw wewnętrznych i premiera Składkowskiego, który zajmował się z pasją sprawami bielenia płotów, wychodków, i usuwania rupieci z posesji.