Wtedy mama chwyciła małe dzieci i pobiegła z nimi do dworskiego sadu. Widząc, że nasze miasto się pali ,zdecydowaliśmy rozdzielić rodzinę na pół, dokładnie tak jak to zrobił praojciec Jakub („Rozdzielić naród na dwa obozy’). Mamę z małymi dziećmi Sorą, Perlą i Mordechajem odesłaliśmy ,a tata ja i Mojsze zostaliśmy na miejscu pomagać gasić pożar. 
    Rodzice już mieli doświadczenie z ogniem po  wcześniejszym  wielkim pożarze, który nazywaliśmy pożarem „piekarza Fiszla”. Dlatego na wypadek nieszczęścia zrobili betonową podłogę i zamontowali w sklepie żelazne drzwi. Widząc języki ognia buchające w niebo, chwytaliśmy co nam w ręce wpadło i rzucaliśmy towar ze sklepu do piwnicy , aby jak najwięcej uratować. My obaj i tata wzięliśmy wielki kocioł i pobiegliśmy do studni po wodę do gaszenia pożaru
     Wylaliśmy dziesiątki kotłów wody na betonową podłogę i żelazne drzwi, aby ogień tam się nie dostał. Od gorąca pompa była tak rozgrzana, że nie można było rękoma pompować wody. Poradziliśmy sobie tak, że owinęliśmy chałatem rękojeść i pompowaliśmy ze wszystkich sił. I tak pracowaliśmy cały dzień aż do nocy. Ogień się zmniejszał i pomału zgasł”